-
1 zawiesić
глаг.• вешать• висеть• завесить• завешивать• навесить• навешивать• обвешивать• откладывать• отложить• отсрочивать• отсрочить• повесить• подвесить• подвешивать• прекратить• прекращать• приостановить* * *zawie|sić\zawiesićszę, \zawiesićszony сов. 1. повесить;\zawiesić na ścianie повесить на стене (стену); \zawiesić na haku повесить на крюк;
2. завесить;3. перен. приостановить, отсрочить; временно отменить;\zawiesić posiedzenie отсрочить заседание; \zawiesić wykłady временно отменить лекции; \zawiesić w czynnościach (służbowych) временно отстранить от дел;
\zawiesić karę вынести условный приговор+1. powiesić 2. zasłonić 3. wstrzymać
* * *zawieszę, zawieszony сов.1) пове́ситьzawiesić na ścianie — пове́сить на стене́ (сте́ну)
zawiesić na haku — пове́сить на крюк
2) заве́сить3) перен. приостанови́ть, отсро́чить; вре́менно отмени́тьzawiesić posiedzenie — отсро́чить заседа́ние
zawiesić wykłady — вре́менно отмени́ть ле́кции
zawiesić w czynnościach (służbowych) — вре́менно отстрани́ть от дел
zawiesić karę — вы́нести усло́вный пригово́р
Syn:
См. также в других словарях:
uczepić — dk VIa, uczepićpię, uczepićpisz, uczep, uczepićpił, uczepićpiony rzad. uczepiać ndk I, uczepićam, uczepićasz, uczepićają, uczepićaj, uczepićał, uczepićany «umocować coś jednym końcem do czegoś; przyczepić, zawiesić, uwiesić, uwiązać» Uczepić… … Słownik języka polskiego
zawisnąć — dk Vc, zawisnąćnę, zawisnąćwiśniesz, zawisnąćwiśnij, zawisnąćnął a. zawisnąćwisł, zawisnąćsła, zawisnąćnęli a. zawisnąćwiśli, zawisnąćnąwszy a. zawisnąćwisłszy zawisać ndk I, zawisnąćam, zawisnąćasz, zawisnąćają, zawisnąćaj, zawisnąćał 1. «zostać … Słownik języka polskiego
